Regelmatig krijg ik de vraag: ‘Wat doe als je als eerste als je door de Rechtbank wordt benoemd tot curator in een faillissement?’.
In dit blog zal ik antwoord geven op deze vraag. Dit kan ik natuurlijk alleen doen voor de manier waarop wij handelen (mijn collega-vennoot curator IdeJan Woltman en ikzelf).
Uitspreken faillissement door rechtbank
Een faillissement wordt uitgesproken door de rechtbank. Die benoemt ook de curator. De rechtbank belt op de dag dat het faillissement is uitgesproken aan het eind van de ochtend of begin van de middag – meestal is dit op een dinsdag. Laat ik concreet worden door als voorbeeld het faillissement van Barkmeijer Stroobos B.V. te nemen waarin ik op 30 oktober 2018 ben benoemd tot curator.
Na het telefoontje van de rechtbank is mijn eerste stap even op internet kijken welke informatie ik kan vinden over het bedrijf. Natuurlijk gebruik ik hierbij Google, maar ik kijk ook in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel.
Rond 15.00 uur mag ik contact opnemen met het failliete bedrijf. In de tussentijd ontvang ik de stukken van de rechtbank, zoals de faillissementsaanvraag. Hier haal ik vaak ook nog de nodige informatie uit.
Barkmeijer blijft eerst open
Natuurlijk kende ik Barkmeijer van naam, de bekende scheepswerf in Stroobos op de grens van Friesland en Groningen waar 78 mensen in vaste dienst werken en 70 uitzendkrachten. Ik kwam er al snel achter dat Barkmeijer tot op de dag van het faillissement nog draaide. Daarom heb ik direct voor diezelfde middag een afspraak gemaakt met de directie van het failliete bedrijf om kennis te maken, informatie te verkrijgen en de eerste (belangrijke) beslissingen te nemen. De belangrijkste beslissing was: woensdag blijft de scheepswerf gewoon open. Essentieel is daarbij dat de verzekeringen alles blijven dekken wat op de werf gebeurt. Dit was het geval. Ik trof naast een zeer behulpzame directie tevens een goede controller aan die direct alle informatie kon aanleveren. Dit maakt mijn werk een stuk makkelijker.
Afkoelingsperiode
Een andere beslissing die direct werd genomen is het aanvragen van een zogenaamde afkoelingsperiode bij de rechtbank, waarmee feitelijk alles op de scheepswerf bevroren wordt. Leveranciers mogen daardoor niet meer zaken ophalen die hun eigendom zijn of waarvan zij stellen dat het hun eigendom is.
Het is logisch en begrijpelijk dat een faillissement veel emoties oplevert, ook bij de crediteuren die in de meeste gevallen naar hun geld kunnen fluiten. Door de locatie van Barkmeijer, er loopt een openbare weg over het bedrijfsterrein, was er het risico dat crediteuren ’s nachts zouden proberen hun spullen op te halen. Ik heb daarom een beveiligingsbedrijf ingehuurd om de scheepswerf te bewaken.
Daarmee was de eerste hectische dag van het faillissement een feit. Volgende week schets ik de situatie in de dagen na het faillissement van Barkmeijer Stroobos.